زبان کشور ایسلند

ایسلندی زبان رسمی کشور ایسلند است. این یک زبان هندو اروپایی است که متعلق به گروه فرعی زبانهای شمال گرمی است. این نزدیک به نروژی و فاروسی است، اگر چه اثرات سلتیک در ادبیات باستانی ایسلندی وجود دارد.

زبان کشور ایسلند یک زبان جزر و مدی است و به همین ترتیب تا حد زیادی تحت تاثیر زبان های دیگر قرار نگرفته است. در نتیجه، زبان از زمانی که کشور در قرن نهم و دهم حل و فصل شد بسیار کم تغییر کرده است. زمان قرن 14 میلادی ، زبان نروژی به طور گسترده تحت تاثیر زبانهای همسایه، سوئدی و دانمارکی قرار گرفت. به دلیل این مقاومت در برابر تغییر، متن از قرن 12 هنوز برای دانش آموزان ایسلندی قابل فهم است. زبان ایسلندی یکی از پایه های فرهنگ ایسلندی محسوب می شود، که به طور عمده به دلیل یک میراث ادبی قوی است.

از قرن 18 میلادی، زمانی که زبان ایسلندی تحت تأثیر نفوذ دانمارکی قرار گرفت، جنبش پوسیدگی زبان افزایش یافت و از آن زمان سیاست سنتی زبان شناختی در کشور بوده است. ایسلندی معمولا واژه های خارجی را برای مفاهیم جدید نمی پذیرد، بلکه به جای اینکه کلمه های جدید را با هم مخلوط کند یا معانی جدیدی را به معنی جدیدی بسپارد، به این معنی است که لانگاژ را از نفوذ بیرونی حفظ کند. ایسلندی یک زبان ژرمانی شمالی است که به طور عمده در ایسلند و همچنین در کانادا و ایالات متحده آمریکا صحبت می شود.

در سال 2017، جمعیت ایسلندی 338،349 نفر است که اکثریت آنها به زبان ایسلندی صحبت می کنند. در سال 2013، حدود 15،000 زبان مادری ایسلندی در خارج از ایسلند وجود داشت: از جمله 8000 در دانمارک، 5000 در ایالات متحده آمریکا و 1400 در کانادا، به ویژه در منیتوبا تعداد کل سخنرانان ایسلندی حدود 350،000 است. ایسلندی نزدیک ترین زبان شمال به زبان نروژی قدیمی است. زبان ایسلندی به گویش فاروئی و غربی نروژی نزدیک است و کمتر مربوط به دانمارکی و سوئدی می باشد.

در سال 1944 ایسلند استقلال خود را به دست آورد و ایسلندی به عنوان یک زبان رسمی و ادبی احیا شد. امروزه صنعت چاپ و نشر شکوفایی در ایسلند وجود دارد و ایسلندی ها احتمالا خوانندگان و نویسندگان پرطرفدار دنیا هستند. عوامل مهم در بقای زبان ایسلندی در طول قرن ها ، استفاده مداوم از آن برای اهداف ادبی، جغرافیایی، پراکنده شدن جمعیت و تفاوت های زبان شناختی بین دانمارک و ایسلندی بود. در حالی که زبان اسکاندیناوی در قاره اروپا کمرنگ شد، ایسلندی دستور زبان قدیمی اسکاندیناوی را تقریبا نابجا حفظ کرد. کتاب مقدس مادری مبنایی برای توسعه بیشتر ایسلندی بود. با این وجود، شرایط زبان بسیار محدود بود، تا زمانی که دولت خود را در قرن نوزدهم توسعه داد و  زبان ایسلندی ، توسط دانشمندان اسکاندیناوی دوباره کشف شد. رسم شرکت در خطوط ریاضی به تدریج برقرار شد و امروزه ایسلندی به نظر می رسد با سایر زبان های اسکاندیناوی متفاوت است.

در گرامر، واژگان و اصطلاحات، ایسلندی مدرن محافظه کار ترین زبان اسکاندیناوی است. به همین دلیل، امروزه زبان کشور ایسلند هنوز می توانند درس های قدیمی ایسلندی را بدون دردسر بخوانند. با این حال، تغییرات بزرگی در تلفظ از زمان نروژ قدیم رخ داده است. گرچه ایسلندیها از واژههای سلتیک، دانمارکی، لاتین و رومانتیکی قرض گرفته اند، بسیاری از این واژه ها از ابتدای قرن نوزدهم، هنگامی که یک جنبش پوریست توسعه یافت، با فرمهای ایسلندی جایگزین شده است؛ در حال حاضر، تمام اصطلاحات فنی و انتزاعی از عناصر به شدت ایسلندی تشکیل شده است.